 |
Wordt het een strenge of zachte winter?
Dat is een vraag die veel mensen bezighoudt. In letterlijke en in figuurlijke zin. Als het een ouderwets koude winter wordt, is dat natuurlijk slecht nieuws voor de hoogte van de energierekening, wie deze dan ook gaat betalen. En in figuurlijke – lees: economische – zin, is de vraag of we in de winter van de economische cyclus terechtkomen als de economie door de renteverhogingen in een recessie belandt.
Is het dan niet slim – gegeven de sombere vooruitzichten – om tijdelijk ‘uit de markt’ te stappen en weer terug te komen als er meer duidelijkheid is? Maar dat komt neer op het goed kunnen ’timen’ van markten en we zullen het maar gelijk toegeven, dat is ons niet gegeven. Dat weinigen dit consistent goed doen is wetenschappelijk onderbouwd, gegeven het feit dat 70% van de actieve beleggers op een termijn van 3 jaar de index niet weet bij te houden. Dit percentage loopt op tot 85% over een periode van 10 jaar.
Er zijn een tweetal redenen waarom timen van de markt zo moeilijk is. De eerste is dat alle informatie die nu bekend is (hoge inflatie, renteverhoging door ECB of de Fed, lagere economische groei, hoge gasprijzen etc. etc.), min of meer al in de koersen is verwerkt. Dus moet er weer een aanpassing zijn van de consensus om de koersen van richting te laten veranderen. Dat betekent dat je als belegger over andere of meer informatie moet beschikken dan de markt of bestaande informatie anders moet verwerken dan de markt. De tweede reden is dat we als mens geneigd zijn om lineair en ook nog in dezelfde richting (extrapolair) te denken. Echter, veranderingen verlopen vaak juist exponentieel en kunnen ook nog eens uit een andere richting komen. Een voorbeeld: de meeste mensen gaan ervan uit dat de energieprijzen en de inflatie minimaal net zo hoog blijven als nu en waarschijnlijk alleen maar nog verder zullen stijgen, met een strenge winter in het vooruitzicht. Dat is immers wat zich al vanaf februari van dit jaar heeft gemanifesteerd. De volgende (combinaties van) scenario’s kunnen zich echter ook ontvouwen (in willekeurige volgorde en zonder enige onderbouwing): de oorlog in Oekraïne wordt- voordat de winter intreedt- beëindigd, de energiemarkt past zich snel aan met andere (aanvoer) bronnen (LNG, olie uit Iran, kernenergie, duurzame energie etc), de vraag naar energie valt sterk terug door zuinig gebruik en een economische teruggang met dalende prijzen tot gevolg, de rente wordt eerder dan verwacht niet meer verhoogd, vanwege een versnelde teruggang van inflatie en economische groei, de wereldeconomie groeit per saldo toch, omdat China meer de vrije teugels geeft aan het Covid beleid en de huizencrisis daar wordt bezworen.
Allemaal min of meer mogelijke scenario’s, welke een andere richting zullen geven aan de rente en de beurs. Het proberen te ’timen’ van de markt is dan ook in onze ogen een strategie die per saldo waarde vernietigt en ook onrust geeft, omdat elke keuze omgeven is met (te)veel subjectieve criteria. Een betere strategie is om de lange termijn voor ogen te houden, weg te blijven van de waan van de dag en de beleggingen te spreiden over zoveel mogelijk bronnen van rendement.
In augustus eindigden de trendvolgende fondsen in de plus door met name de sterke trends in de energiemarkten, maar ook door de trends in valuta met een sterke dollar tegenover veel andere valuta’s. De aandelenfondsen moesten in augustus veelal de winsten gedurende de maand inleveren na de speech van Jerome Powell in Jackson Hole, die tot veel speculatie leidde over verdere renteverhogingen door de Fed. De arbitragefondsen haalden in augustus een kleine plus door de relatief lage beweeglijkheid bij dalende koersen
Lees hier verder